मराठीतील सर्व म्हणी | मराठी म्हणी Pdf (Marathi Mhani Pdf) - Majhi Police Bharti

Marathi Mhani: नमस्कार मित्रांनो Mpsc, Police Bharti आणि इतर स्पर्धा परीक्षा मध्ये येणाऱ्या सर्व Marathi Mhani या पोस्ट मध्ये दिल्या आहेत तुम्ही या म्हणीनच नीट अभ्यास करा तुम्हाला परीक्षेत नक्की उपयोगी पडेल. Mpsc, पोलीस भरती, Talathi Exams मध्ये मराठी म्हणी वर प्रश्न विचारले जातात. 500+ Marathi Mhani List खाली दिली आहे.

Table of Contents

मराठी म्हणी (Marathi Mhani)

मराठी म्हणी ओळखा

अनु.क्र	म्हणी	अर्थ
१	अंथरूण पाहून पाय पसरावे	आपली आवक जेव्हढी असेल तेवढेच पैसे खर्च करावे.
२	अक्कल खाती जमा	नुकसान होणे.
३	अंगाची लाही लाही होणे	खूप संतापणे.
४	अंगात नाही बळ आणि चिमटा घे‌उन पळ	दुर्बळ मनुष्य बलवान व्यक्ती वर सरळ हल्ला न करता छोटी खोडी काढून पसार होतो.
५	अठरा विश्व दारिद्र्य त्याला छत्तीस कोटी उपाय	जीवनात यशस्वी होण्यासाठी अनेक उपाय आहेत, फक्त ते आचरणात आणले पाहिजेत.
६	अचाट खाणे मसणात जाणे	अती प्रमाणात कोणतीही गोष्ट घातक ठरू शकते.
७	अंधारात केले तरी उजेडात आले	गुप्तपणे केलेली गोष्ट कधीही सर्वाना कळू शकते.
८	असेल तेव्हा दिवाळी नाहीतर शिमगा	भरपूर द्रव्य असल्यावर चैन करायची नाहीतर गप्प बसायचे.
९	अती झालं अऩ हसू आलं	एखाद्या गोष्टीचा जास्त उहापोह केला तर ती गोष्ट हास्यास्पद ठरते.
१०	अठरा विश्वे दारिद्र असणे	अति दुर्बळ असणे.
११	असतील शिते तर नाचतील भुते	संपत्ती असलेल्या व्यक्तीकडे सर्वजण येतात.
१२	अडली गाय खाते काय	गरजू माणूस कोणत्याही अटी स्वीकारून काम करतो.
१३	अंगाचा तीळ पापड होणे	खूप संतापणे.
१४	अक्कल नाही काडीची म्हणे बाबा माझे लग्नं करा	क्षमता नसताना एखाद्या गोष्टीचा हट्ट करणे.
१५	अडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा	मूर्ख माणूस कोणत्याही प्रकारे विचित्र वर्तन करू शकतो.
१६	अगं अगं म्हशी, मला कुठं नेशी?	एकाच्या चुकीसाठी इतर लोकाना दोष लावणे.
१७	अंतकाळापेक्षा मध्यांन्नकाळ कठीण	मरणापेक्षा भुकेच्या यातना कठीण असतात.
१८	अति शहाणा त्याचा बैल रिकामा	शिष्ट माणसाशी व्यवहार करताना लोक जपून वागतात त्यामुळे त्यांना काम करणे जड जाते.
१९	असंगाशी संग प्राणाशी गाठ	अयोग्य माणसाची सांगत धरल्यास प्राणही जाऊ शकतो.
२०	अनोळख्याला भाकरी द्यावी पण ओसरी देऊ नये	अपरिचित माणसाशी अधिक सलगी करू नये.
२१	अनुभवल्याशिवाय कळत नाही, चावल्याशिवाय गिळत नाही	एखाद्या गोष्टीत सहभाग घेतल्याशिवाय ती गोष्ट साध्य होत नाही.
२२	अति राग भीक माग	क्रोधामुळे कोणतीही गोष्ट साध्य करता येत नाही.
२३	अडला हरी गाढवाचे पाय धरी	अडचणीच्या वेळी मूर्खाचीही मनधरणी करावी लागते.
२४	अडाण्याची गोळी भल्यास गिळी	अशिक्षीत माणूस कोणालाही अडचणीत आणू शकतो.
२५	अपुऱ्या घड्याला डब	डब फार कमी बुद्धिवान माणूस आपले ज्ञान उगाच सर्वदूर सांगत सुटतो.
२६	अंगाची तलखी होणे	खूप संतापणे.
२७	अडली गाय अन फटके खाय	अडचणीत सापडलेल्या व्यक्तीस जास्त त्रास देणे.
२८	अडला नारायण गाढवाचे पाय धरी	बलाढ्य व्यक्ती गरज असताना कोणत्याही व्यक्तीकडे मदतीची याचना करू शकतो.
२९	अपयश ही यशाची पहिली पायरी आहे	कोणत्याही यश मिळवताना सुरवातीला अपयश येऊ शकते.
३०	अन्नछ्त्रात मिरपूड मागू नये	गरजवंत व्यक्तीला पर्याय नसतो.
३१	अप्पा मारी गप्पा	काही रिकामटेकडे उगाच चर्चेचे पाल्हाळ लावतात.
३२	अति तेथे माती	कोणत्याही गोष्टीचा अतिरेक झाल्यास काम बिघडते.
३३	अतिपरीचयेत अवज्ञा	अतिघनीष्ट सबंध हानिकारक ठरू शकतो.
३४	अक्कल नाही काडीची नाव सहस्त्रबुद्धे	नावाप्रमाणे लोक नसतात.
३५	अपयश हे मरणाहून वोखटे	अपयश मरणापेक्षा भयंकर आहे व लाजीरवाणे आहे.

Also Check: Marathi Status

मराठी म्हणी संग्रह व अर्थ

अनु.क्र	म्हणी	अर्थ
१	आकांक्षापुढती गगन ठेंगणे	आशावाद ठेवल्यास कोणतेही लक्ष्य साध्य होते.
२	आपला तो बाब्या दुसऱ्याच ते कारटं स्वतःच्या	चुकांकडे दुर्लक्ष करून दुसऱ्याच्या चुकांविषयी बोलणे.
३	आंधळ्या प्रजेत हेकणां राजा	असहाय्य गरीब लोकांमध्ये एखादा चुकीचे निर्णय घेऊन राज्य करतो.
४	आमचे गहू आम्हालाच देऊ	आपल्याच वस्तूचा चतुराईने दुसऱ्याना लाभ न मिळू देता स्वतःच लाभ घेणे.
५	आधणातले रडतात अन सुपातले हसतात्त	दुसऱ्यांना हसताना विचार करणे क्रमप्राप्त आहे, काही दिवसांनी तशी वेळ आपल्यावरही येऊ शकते.
६	आयत्या पिठावर रेखोट्या मारणे	कोणतेही काम न करता दुसर्‍याच्या जिवावरउपभोग घेणे.
७	आपले नाक कापून दुसऱ्याला अपशकून	आपले नुकसान झाले तर दुसऱ्याचे पणनुकसान होवो ही मनीषा मनात बाळगणे.
८	आधीच आम्हाला हौस, त्यात पडला पाऊस	एखाद्या अचानक ठरलेल्या गोष्टीत बाधा उत्पन्न होणे.
९	आंधळा मागतो एक डोळा देव देतो दोन	अपेक्षेपेक्षा जास्त लाभ होणे.
१०	आपण सुखी तर जग सुखी	आपण आनंदात असता सर्व जग सुखी वाटणे.
११	आली चाळीशी, करा एकादशी	परिस्थितीनुसार आपल्या सवयी बदलवणे.
१२	आधीच मर्कट तशातच मद्य प्याला	आधीच विचित्र बुद्धीचा,अन अवास्तव प्रोत्साहन मिळाल्यामुळे त्याच्या चेष्टाना उत येतो.
१३	आई जेवू घालीना बाप भिक मागू देईना	दोन्हिकडून संकटात सापडणे.
१४	आग सोमेश्वरी नि बंब रामेश्वरी	गरजू माणसाला मदत न करता, गरज नसलेल्या माणसाला मदत करणे.
१५	आशेची माय निराशा	निराशा येईल म्हणून आशा कधीही सोडू नये.
१६	आपल्याच पोळीवर तूप ओढून घ्यायचे	इतरांचा विचार न करता स्वार्थ साधणे.
१७	आगीतून निघून फुफाट्यात पडणे	एका संकटातून निघून दुसर्‍या संकटात सापडणे.
१८	आसू ना मासू , कुत्र्याची सासु	जिव्हाळा नसताना वरवर कळवळा दाखविणे.
१९	आंधळ्या प्रजेत हेकणां राजा	असहाय्य गरीब लोकांमध्ये एखादा चुकीचे निर्णय घेऊन राज्य करतो.
२०	आपलेच दात अन आपलेच ओठ	आपल्या माणसांनी आपल्याच माणसाना त्रास देणे.
२१	आईचा काळ नि बायकोशी मवाळ	आईशी वाईट वागून बायकोला महत्त्व देणे.
२२	आधी करावे मग सांगावे	कार्य तडीस गेल्याशिवाय त्याबद्दल उगाच बोलू नये.
२३	आपले नाही धड अन शेजाऱ्याचा कढ	आपली परिस्थिती चागली नसताना दुसऱ्याच्या परिस्थिती विषयी कळकळ दाखविणे.
२४	आलिया भोगासी असावे सादर	आलेल्या संकटास कुरकुर न करता तोंड देणे भाग असते.
२५	आंधळ्याची बहिऱ्याशी गाठ	एकमेकांना मदत न करणाऱ्या व्यक्ती जवळ येणे.
२६	आईजीच्या जिवावर बाईजी उदार	दुसऱ्याचा पैसा दान करून स्वतः चा बडेजाव दाखविणे.
२७	आजा मेला नि नातू झाला	एकीकडे फायदा तर दुसरीकडे तोटा होणार.
२८	आचार तेथे विचार	चांगली संस्कृती चांगल्या विचाराना जन्म देते.
२९	आईची माया न पोर जाई वाया	अति लाडाने मुल बिघडते.
३०	आज अंबरी उद्या झोळी धरी	कधी थाटामाटात तर कधी दरिद्री राहणे.
३१	आंधळे दळते अन कुत्रे पीठ खाते	एकाने कष्ट करायचे अन दुसऱ्याने लाभ घ्यायचा.
३२	आठ पुरभय्ये अन नऊ चौबे	जमत नसल्यास सगळ्यांची चूल वेगवेगळी असते.
३३	आस्मान दावणे	: पराजय करणे.
३४	आपण चिंतीतो एक पण देवाच्या मनात भलतेच	प्रत्येकच गोष्ट आपल्या मनासारखी होत नाही.
३५	आचार भ्रष्ट नि सदा कष्ट	अनाचाराने वागणारा माणूस सदा दु:खी असतो.
३६	आठ हात लाकुड, न‌ऊ हात धलपी एखाद्या	गोष्टीची फारच स्तुती करून सादर करणे.
३७	आखाड्याच्या मैदानात पहिलवानाची किंमत	माणसाला योग्य ठिकाणीच किंमत मिळते.
३८	आलीया भोगासी असावे सादर	अल्प आमिष दाखवून मोठे काम करून घेणे.
३९	आपल्या गल्लितच कुत्रे शिरजोर	आपल्या भागात आपला वरचष्मा ठेवणे.
४०	आडात नाही तर पोहऱ्यात कोठून येणार	एखादी गोष्ट अस्तित्वात नसतांना त्याची अपेक्षा करणे व्यर्थ आहे.
४१	आयत्या बिळावर नागोबा	कोणतेही काम न करता दुसर्‍याच्या जिवावर उपभोग घेणे.
४२	आधीच उल्हास त्यात फाल्गुन मास	आधीच हौशीने केलेलं काम अन त्याला अनुकूल परिस्थिती निर्माण होणे.
४३	आखुड शिंगी आणि बहुदुधी	सर्व आपल्या मनासारखे व्हावे असे वाटणे.
४४	आठ हात काकडी नउ हात बी	एखाद्या गोष्टीची फारच स्तुती करून सादर करणे.
४५	आपण शेण खायचं अन दुसऱ्याच तोंड हुंगायच स्वतः	वाईट कर्म करायचे अन दुसऱ्यावर संशय घ्यायचा.
४६	आंधळा मागतो एक डोळा देव देतो दोन	अपेक्षेपेक्षा जास्त लाभ होणे.
४७	आपल्या अळवाची खाज आपणास ठावी	आपले दोष आपल्यालाच माहित असते.
४८	असेल तेव्हा दिवाळी नाहीतर शिमगा	भरपूर द्रव्य असल्यावर चैन करायची नाहीतर गप्प बसायचे.
४९	आई जेवू घालीना बाप भीक मागू देईना	दोन्ही बाजूंनी अडचण.
५०	आभाळ फाटल्यावर त्याला ठिगळ कसे लावायचे	मोठे संकट आले की बचाव करणे अवघड असते.
५१	आपली पाठ आपणास दिसून येत नाही	आपले दोष आपल्याला दिसत नाहीत.
५२	आपण हसे लोकाला अन घाण आपल्या नाकाला	ज्या दोषाबद्दल लोकास हसायचे, तोच दोष आपल्यात असताना दुर्लक्ष करणे.
५३	आंधळे दळते अन कुत्रे पीठ खाते	एकाने कष्ट करायचे अन दुसऱ्याने लाभ घ्यायचा.
५४	आकारे रंगती चेष्टा	माणसाच्या बाह्य स्वरूपावरून त्याचा कार्याचा अंदाज करता येत नाही.
५५	आंधळीपेक्षा तिरळी बरी	एखादी बाब अगदीच वाईट स्वीकारण्यापेक्षा थोडी दोष असलेली गोष्ट स्वीकार करणे कधीही चांगले.
५६	आत्याबाईला मिशा असत्या तर तिला काकाच म्हटले असते	अशक्य गोष्टींची चर्चा करण्यात काही अर्थ नसतो.
५७	आपला हात जगन्नाथ	आपली उन्नती आपल्यावरच अवलंबून असते, आपल्या हातात अधिकार आला तर त्याचा दुरुपयोग करून जिन्नस लाटणे.
५८	आधी जाते बुद्धी मग जाते लक्ष्मी	आधी वृत्ती बिघडते मग मनुष्य कंगाल होतो.
५९	आले अंगावर घेतले शिंगावर	संकटाचा सामना धैर्याने करावा.
६०	आंधळी पाण्याला गेली अन घागर फोडून घरी आली	अक्षम व्यक्तीस काम दिल्यास ते तडीस जाणे कठीण असते.
६१	आवळा देऊन कोहळा काढणे	अल्प आमिष दाखवून मोठे काम करून घेणे.
६२	आरोग्य हेच ऐश्वर्य	चांगले आरोग्य ही यशाची गुरुकिल्ली आहे.
६३	आधी पोटोबा मग विठोबा	अगोदर पोट भरावे मग देवास आळवावे.
६४	इज्जतीचा फालुदा होणे	अपमान होणे.
६५	इच्छिलेले घडते तर भिक्षुकही राजे होते	सर्व इच्छेप्रमाणे झाले असते तर सर्व लोकं धनवान झाले असते.
६६	इजा बिजा तीजा	एकसारख्या होणाऱ्या घटना टाळता येत नाही.
६७	इकडे आड तिकडे विहीर	: कोंडी होणे.
६८	इच्छा तसे फळ	मनात चांगले विचार ठेऊन केलेले कार्य यशस्वी होतेच.
६९	इकडे आड तिकडे विहीर	दोन्ही बाजूनी संकटात सापडणे.

मराठी म्हणी व वाक्प्रचार

उंदराला मांजर साक्ष: वाईट माणसाने दुसर्‍या वाईट माणसाविषयी चांगले सांगणे.

उडत्या पक्षाची पिसे मोजणे: सहज चालता बोलता एखाद्या गोष्टीची पारख करणे.

उसाच्या पोटी कापूस: कर्तबगार व्यक्तीच्या वंशात आळशी माणूस असणे.

उचल पत्रावळी म्हणे जेवणारे किती: मुद्द्याचे काम सोडून भलतीच चौकशी करणे.

उखळात डोके घातल्यावर मुसळाची भीती कशाला: एखादे मोठे , कठीण काम हातात घेतल्यानंतर श्रमांचा विचार करायचा नसतो.

उन पाण्याने घर जळत नसते: एखाद्यावर खोटे आरोप केले तरी त्याची बेअब्रू होत नाही.

उकिरड्याची दैना बारा वर्षांनी देखील फिटते: गरीब व्यक्तीचे दिवस कधीही पालटू शकतात.

उत्तम शेती मध्यम व्यापार: नि कनिष्ठ नोकरी नोकरी पेक्षा व्यापार व व्यापारापेक्षा शेती उत्तम आहे.

उंटावरचा शहाणा: मूर्ख सल्ला देणारा.

उकराल माती तर पिकतील मोती: शेतीची चांगली मशागत तर पिके चांगली येतात.

उचलली जीभ लावली टाळुला: कोणताही विचार न करता बोलणे.

उस गोड लागला म्हणून मुळासकट खाऊ नये: एखाद्या चांगल्या गोष्टीचा ती नष्ट होईल एव्हढा उपभोग घेऊ नये.

उंटावरचा शहाणा: मूर्ख सल्ला देणारा.

उंटावरून शेळ्या हाकणे: कोणत्याही कामात सहभाग न घेता उगाच फुकटाचे मार्गदर्शन करणे.

उसाबरोबर एरंडाला पाणी: एखाद्या गोष्टीचा लाभ अनपेक्षितरीत्या दुसऱ्या जवळच्या गोष्टीला होतो.

(ads1)

उद्योगाचे घरी रिद्धी सिद्धी पाणी भरी: उद्योगी मनुष्य जीवनात यशस्वी होतो व त्याची भरभराट होते.

उतावळा नवरा गुडघ्याला बाशिंग: एखाद्या गोष्टीसाठी खूप घाई करणे.

उघड्या डोळ्यांनी प्राण जात नाही: धडधडीत नुकसान होत असताना न प्रतिकार करता माणसाला स्वस्थ बसवत नाही.

उचलली जीभ लावली टाळ्याला: बेताल बोलणे.

उडदामाजी काळे बेरे: चांगल्या गोष्टी सोबत वाईट गोष्ट असु शकते.

उडाला तर कावळा बुडाला तर बेडूक: एखाद्या गोष्टीची पारख लगेचच होत नाही त्यासाठी थोडा वेळ जाऊ द्यावा लागतो.

उंच वाढला एरंड तरी हो‌ईना इक्षुदंड: छोट्या गोष्टी मोठ्यांशी बरोबरी करू शकत नाही.

उभ्याने यावे अन ओणव्याने जावे: कोणतेही काम स्वाभिमानाने करावे त्याचे श्रेय नम्रपणाने घ्यावे.

उंदीर गेला लुटी अन आणल्या दोन मुठी: मनुष्य आपल्या कुवतीनुसार काम करतो.

उपसा पसारा मग देवाचा आसरा: आधी कामा करावे मग देव देव करावे.

उभारले राजवाडे अन तेथे आले मनकवडे: श्रीमंती आले की त्यामागे हाजी हाजी करणारे येतातच.

उधारीचे पाते अन सव्वा हात रिते: उधारीने घेतलेला माल मग कमीच भरणार.

उधार तेल खावत निघाले: उधारीच्या मालत काही न काही दोष असतो.

उथळ पाण्याला खळखळाट फार: अपरिपक्व ज्ञान असणारा व्यक्ती उगाच ज्ञानप्रदर्शन करतो.

उठता लाथ बसता बुक्की: कायम धाकात ठेवणे.

उंटावरून शेळ्या हाकणे: आळस, हलगर्जीपणा करणे.

उघड्याकडे नागडा गेला अनं रात्रभर हिवाने मेला: एक लहान पत असलेली व्यक्ती दुसऱ्या गरीब व्यक्तीची बरोबरी करू शकत नाही.

ऊस झाला डोंगा परी रस नाही डोंगा: बाह्य स्वरूपावरून व्यक्तीच्या स्वभावाची पारख करता येत नाही.

१४३ ऋषीचे कुळ अन हरळीचे मुळ शोधू नये: ऋषी अन महान अज्ञात गोष्टींचे मुळ शोधायचा प्रयत्न करू नये.

ऐतिहासिक मराठी म्हणी

एकदा की नाव कानफाट्या पडले की पडलेच: लोकात एकदा की नाचक्की झाली की लोकं त्याच दृष्टीने पाहतात.

(ads1)

एका पुताची माय वळचणीखाली जीव जाय: एक मुलगा पोटी असून सुद्धा तो आईला सुखाने जगू देत नाही.

एकटा जीव सदाशिव: एकटा माणूस चिंतामुक्त अन सुखी असतो.

एकमेका सहाय्य करू अवघे धरू सुपंथ: एकमेकांच्या सहकार्याने सर्वांचाच फायदा होतो.

एका माळेचे मनी: सर्वजण येथून तेथून सारखे.

एकूण घेत नाही त्याला सांगू नये काही: जो एकात नाही त्याला समजावण्याचा प्रयत्न करू नये.

एक नूर आदमी दस नूर कपडा: माणसाचा रुबाब नीटनेटक्या पोशाखाने वाढतो.

एका म्यानात दोन तलवारी राहत नाही: लोकात एकदा की नाचक्की झाली की लोकं त्याच दृष्टीने पाहतात.

एका दगडात दोन पक्षी मारणे: एकाच कार्यात दोन काम करणे.

एका कानाचे दुसऱ्या कानाला कळत नाही: अत्यंत गुप्तपणे आपले कार्य करणे.

एकाने गाय मारली तर दुसऱ्याने वासरू मारू नये: एकाने वाईट गोष्ट केली तर आपल्यालाही वाईट गोष्ट करण्याचा हक्क पोहोचत नाही.

एकादशी अन दुप्पट खाशी: नियमांच्या विरुद्ध वर्तन करणे दरिद्री माणसाचा उपयोग होत नाही.

एरंडाचे गुर्हाळ: एखादी गोष्ट लांबलचक व कंटाळवाणी असणे.

एक कोल्हा सतरा ठिकाणी व्याला: एकाच माणसाचा भरपूर लोकाना त्रास होणे.

ऐकावे जनाचे पण करावे मनाचे: दुसऱ्यांचे न ऐकता स्वतःचे निर्णय स्वतःघेणे.

एक पाय मोडल्याने गोम लंगडी होत नाही: एकसारखे अनेक स्त्रोत उपलब्ध असता काम थांबत नाही किंवा श्रीमंत व्यक्तीचा काही पैसा खर्च झाला तरी त्याचा परिणाम होत नाही.

एकावे जनाचे करावे मनाचे: सर्वांचे विचार एकूण आपला स्वतःचाच निर्णय घ्यावा.

एका हाताने टाळी वाजत नाही: भांडणात एकाचीच चुकी नसते, प्रत्येकाची थोडी चूक असतेच असते.

एक पाय तळ्यात एक पाय मळ्यात: दोन मार्गांवर हात ठेऊन चालणे.

ऐतखाऊ लांडग्याचा भाऊ: कष्ट न करण्याची सवय असलेला मनुष्य कुठेही आयते खायला मिळाले की डल्ला मारतात.

एका माळेचे मनी ओवायला नाही कुणी: सर्व एकसारखे असताना कोणीच काम करत नाही.

एकादशीच्या घरी शिवरात्र: एका दरिद्री माणसाचा दुसऱ्या दरिद्री माणसाचा उपयोग होत नाही.

एकी हेच बळ: एकत्र समुदाय कायम जिंकतो.

एका कानाने एकवे दुसऱ्या कानाने सोडून द्यावे: ऐकलेल्या सगळ्याच गोष्टींचा विचार करणे व्यर्थ आहे.

एका हाताने टाळी वाजत नाही: दोष दोन्हीकडे असतो.

एक घाव दोन तुकडे: एका फटक्यात निकाल लावणे.

एक ना धड भारभार चिंध्या: अनेक गोष्टी अपूर्ण करून , कोणत्याही गोष्टी पूर्ण न करणे.

एका कानावर पगडी घरी बाईल उघडी: बाहेर श्रीमंतीचा आव आणायचा व घरी दारिद्र्यात राहणे.

मराठी म्हणी व त्यांचे अर्थ व वाक्यात उपयोग

ओ म्हणता ठो येईना: कसलेही ज्ञान नसणे, लिहिता वाचता न येणे.

ओल्याबरोबर सुके जळते: दुष्टांच्या बरोबर राहिल्याने सज्जन माणसास ही त्रास होतो.

ओळखीचा चोर जीवे मारी: एखाद्याला आपण गुन्हा करताना पाहिल्यास तर तो आपल्या जिवावर उठतो.

ओठात एक नि पोटात एक: प्रकट करताना विचार वेगळे अन मनात काही वेगळेच विचार.

ओसाड रानात एरंडाचा उदो उदो: अशिक्षित गावात कमी शिकलेला माणूस विद्वान ठरतो.

औषधा वाचून खोकला गेला: परस्पर संकट टळले.

ओढाळ गुराला लोढणे गळ्याला: गुन्हेगाराला कायद्याचा वाचक बसावयास हवा.

ओठी तेच पोटी: बोलावे तसे वागावे, सरळमार्गी माणूस.

मराठी म्हणींची यादी (Marathi Mhani List)

कडू कारले तुपात तळले,साखरेत घोळले तरी ते कडू ते कडूच: वाईट व्यक्तीचीवाईट सवय कधीही जात नाही.

करायला गेलो एक आणि झाले भलतेच: चांगले करायला गेले तरी वाईट घडणे.

कुंपणानेच शेत खाणे: रक्षणकर्त्यानेच नुकसान करणेबलाढ्य.

कुन्हाडीचा दांडा गोतास काळ: दुसऱ्यांना इजा करताना आपल्यालाही इजा होऊ शकते.

कुत्र्याचे शेपूट नळीत घातले तरी वाकडे ते वाकडेच: वाईट व्यक्तीची वाईट सवय कधीही जात नाही.

काम न धंदा, हरी गोविंदा: रिकामटेकडा मनुष्य फक्त बडबड करण्यात आपला वेळ घालवतो.

कामा पुरता मामा: व्यावहारीक जगात स्वार्थ बाळगणे.

कुठे राजा भोज कुठे गंगुतेली: बलाढ्य माणूस आणि दुर्बळ यांची तुलना होऊ शकत नाही.

कवड्यांचे दान केले अन गावात नगारे वाजविले: दान छोटे करून इतर लोकांना महती सांगत फिरणे.

कशात काय अन फाटक्यात पाय: बडेजाव दाखविला तरी उपयोग नसतो.

करीन ती पूर्व: अंगी असे कर्तुत्व असावे की जे ठरविले ते घडून आलेच पाहिजे.

कधी तुपाशी तर कधी उपाशी: पैसा असला तर चंगळ करायची नाही तर उपाशी राहायचे.

कसायाला गाय धार्जिणी: गुंडांच्या पुढे लोकं नमतात व पुढे पुढे करतात.

काय ग बाई उभी घरात दोघी तिघी: घरात काम करणारे पुष्कळ वाढले की प्रत्येकजण कामचुकारपणा करू लागतो.

कावळा बसायला अन फांदी तुटायला एकाच घात: योगायोगाने एखादी गोष्ट घडून भलत्याच गोष्टीचा संबंध वेगळ्याच गोष्टीला लावणे.

काम नाही घरी अन सांडून भरी: काम नसताना उगाच काम निर्माण (वाढवून) तेच काम परत परत करणे.

कानामागून आली तिखट झाली: नवीन आलेली व्यक्ती लवकरच यशस्वी होणे.

कावळ्याच्या शापाने गाय मरत नाही: दुर्जन व्यक्तीच्या चिंतनाने चांगल्या माणसाचे नुकसान होऊ शकत नाही.

वागावेच लागते कधी गाडीवर नाव तर कधी नावेवर गाडी: सर्वाना प्राप्त परिस्थितीनुसार वागावेच लागते.

क्रियेविण वाचाळता व्यर्थ आहे: अधिक बोलण्या पेक्षा काम करणे चांगले असते.

कुठेही जा पळसाला पाने तीनच: सर्वत्र परिस्थिती सारखीच असते.

करवंदीच्या जाळीला काटे: चांगल्या वस्तूबरोबर वाईट गोष्टींचा सामना करावयास लागायचाच.

कोंबड झाकलं तरी तांबड उगवल्या शिवाय राहत नाहीलपत नाही: सत्य कधीही लपत नाही.

काळी बेंद्री एकाची अन सुंदर बायको लोकाची: सर्वाना आपल्या गोष्टीपेक्षा इतरांच्या चांगल्या आहेत असे वाटते.

करून करू भागले अन देवपूजेला लागले: वाईट गोष्टींचा वीट आल्यावर चांगल्या गोष्टी करण्याचा प्रयत्न करणे.

करंगळी सुजली तर डोंगरा एवढी होईल काय: छोट्या माणसाला थोर माणसाची बरोबरी करणे अशक्य आहे.

कोळसा उगाळावा तेवढा काळा: वाईट व्यक्तीचा अनुभव कायम वाईट असतो.

करायला गेले गणपती अन झाला मारुती: जे करायचे ते नित समजून करावे नाही तर भलतेच घडते.

कुसंतानापेक्षा नि:संतान बरे: वाईट मुले पोटी जन्मल्यापेक्षा मुले जन्मालान आलेली चांगली.

कोल्हयाला द्राक्षे आंबटच: न मिळणारी गोष्ट आवडत नाही असे दर्शवीणे.

कठीण समय येता कोण कामास येतो: आपल्या अडचणीच्या वेळेस कोणीही मदतीला येत नाही.

केली खाता हरखले व हिशेब देता कचरले: कोणताही विचार न करता कर्ज करायचे व देणी वाढली की काळजी करायची.

काळ आला होता पण वेळ आली नव्हती: प्राणांतिक संकटातून वाचणे.

कळते पण वळत नाही: चांगल्या गोष्टी कृतीत आणता येणे कठीण आहे.

कुंपणानेच शेत खाणे: रक्षणकर्त्यानेच नुकसान करणे.

कर नाही त्याला डर कशाला: दोषी नसताना कसलेही भय राहत नाही.

कोल्हा काकडीला राजी: लहान माणसे थोड्या गोष्टीने संतुष्ट होतात.

करून गेला गाव अन दुसऱ्याचेच नाव: एकाने केलेल्या गुन्ह्याचा आरोप दुसऱ्यावर ठेवणे.

कुहाडीचा दांडा गोतास काळ: आपल्या जातभाईंचे नुकसान होणे.

काठी मारल्याने पाणी दुभंगत नाही: खरी मैत्री आगंतुक कारणाने तुटत नाही.

काट्यावाचून गुलाब नाही: चांगली गोष्ट कठीण परीश्रमाने मिळते.

केव्हाच नाही त्यापेक्षा उशीर बरा: अशक्य गोष्ट उशीरा हाती घेतलेली बरी.

काकडीची चोरी अन फाशीची शिक्षा: थोड्याश्या अपराधानंतर फार मोठी शिक्षा करणे.

काखेत कळसा गावाला वळसा: जवळ असलेली वस्तू सर्वदूर शोधणे.

कुठे इंद्राचा ऐरावत कुठे शामभट्टाची तट्टाणी: माणसाची तुलना दुर्बळ माणसाशी होऊ शकत नाही.

कर्कशेला कलह तर पद्मिनीला प्रीती गोड: दुष्ट स्त्रीला भांडणे आवडतात तर गुणवतीला प्रेम आवडते.

कमरेचे सोडले नि डोईला बांधले: सर्व लाजलज्जा टाकून देणे.

काविळ झालेल्यास सर्व पिवळे दिसते: आपणास ज्या गोष्टी जसे विचार करतो तश्याच वाटतात.

मराठी म्हणी व त्यांचे अर्थ

खायला कोंडा निजेला धोंडा: अत्यंत दारिद्य असणे.

खाल्ल्या मिठाला जागणे: मालकाशी प्रामाणिक राहून संकट काळी मदत करणे.

खाता पिता दोन लाथा: कायम धाकात ठेवणे.

खिशात न्हाई आणा, अन ह्याला बाजीराव म्हणा: गरीब मनुष्यास कोणीही कीमत देत नाही.

खिशात नाही दमडी अन बदलली कोंबडी: ऐपत नसताना बडेजाव दाखविणे.

खाल्ल्या घराचे वासे मोजणे: ज्या घरात राहतो त्याच घराशी बेईमानी करणे.

खाण्याराला चव नाही रांधणारयाला फुरसत नाही: एखाद्या गोष्टीची मागणी वाढली की ती गोष्ट मुक्तपणे सहन करणे भाग असते.

खाली मुंडी पाताळ धुंडी: स्वभावाने गरीब वाटणारा मनुष्य ही धोकेदायक असू शकतो.

खाजवून खरुज काढणे: एखाद्याची उगाचच कुरापत काढणे.

खिळ्यासाठी नाल गेला अन नालीसाठी घोडा: व्यवस्थित नियोजन नसल्याने अपरिमित नुकसान होणे.

खायला काळ भुईला भार: ज्याचा काही उपयोग नाही असा माणूस भार बनतो.

खाई त्याला खव खवे: ज्यांनी चोरी केली अस्वस्थ होतो.

खतास महाखत: प्रत्येक वाईट माणसास दुसर वरचढ माणूस मिळतोच.

गोरा गोमटा कपाळ करंटा: नुसते दिखाऊपण काही कामाचे नसते.

गाढवं मेलं ओझ्याने अन शिगरू मेलं हेलपाट्याने: समजदार व्यक्ती काम करत आपले जीवन व्यतित करतात तर मुर्ख मनुष्य काम न समजल्याने त्रस्त जगतो.

गावात घर नाही अन रानात शेत नाही: कफल्लक असणे, दरिद्री असणे.

गंगा वाहते तोवर हात धुवून घ्यावे: जोवर लाभ घेता येतो तोपर्यंत स्वार्थ साधून घेणे.

गरिबान खपाव ,धनिकान चाखाव: जीवावर कोणीही बलाढ्य दुबळ्या माणसाच्या आपला फायदा करून घेतो.

गरजेल तो बरसेल काय: मोठमोठ्या गोष्टी करणारे लोक मुळात काहीही काम करत नाहीत.

गाढवाने शेत खाल्ले ,पाप ना पुण्य वाईट: व्यक्तीला त्याचा वागण्याचे काहीही वाटत नाही.

गाढवापुढे वाचली गीता: कालचा गोंधळ बरा होता चांगले ज्ञानदिल्यावरही व्यक्तीचे वाईट वागणे.

गाव तिथे उकिरडा: सर्व दूर सारखीच परिस्थिती असते.

गाढवाच्या पाठीवर गोणी: कष्टकरी माणसाला तया कष्टा संबधित लाभ मिळत नाही तो लाभ इतरांना मिळतो.

ग ची बाधा झाली: फाजील आत्मविश्वास बळावणे.

गाढवाला गुळाची चव काय: मूर्ख माणसाला चांगल्या गोष्टींची किंमत नसते.

गड आला पण सिंह गेला: एक महत्त्वाची गोष्ट मिळवताना दुसरी महत्त्वाची गोष्ट दूर जाणे.

गुरवाचे लक्ष निविद्यावर: मनुष्य प्राण्याला स्वार्थाच्या गोष्टी लगेच कळतात.

गरज सरो नि वैद्य मरो: स्वार्थी मनुष्य दुसऱ्यांचा विचार करत नाही.

गाव करी ते राव न करी: एकीचे बळ एकट्या माणसाच्या कामाच्या तुलनेत जास्त असते व त्यामुळे अशक्य गोष्टी सुद्धा साध्य होतात.

गर्वाचे घर खाली: गर्व असलेल्या माणसाचा पराजय होतोच.

गाढवाचा गोंधळ लाथांचा सुकाळ: मुखं मनुष्य आपल्या वागण्याने सर्वदूर गोंधळ उडवतो.

गावात नाही झाड अन म्हणे एरंडया ला आले पान: एखादी गोष्ट उगीचच वाढवून सांगणे.

गरजवंताला अक्कल नाही: असहाय्य माणूस कोणाकडेही मदतीची याचना करतो.

गतं न शौच्यम: एखादी गोष्टीचे महत्व संपल्या नंतर त्यासाठी उपाय योजना करणे व्यर्थ आहे.

गरज ही शोधाची जननी आहे: गरजेच्या वेळी मनुष्य हर प्रकारे हवी ती गोष्ट मिळवणे.

गोगल गाय पोटात पाय: वरून दुर्बळ वाटणारे आतून स्वार्थी असू शकतात.

गंगेत घोडं न्हालं: सर्व इच्छा पूर्णत्वास जाणे.

गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली ,नाहीतर मग मोडून खाल्ली: एखाद्या गोष्टीचा उपयोग आपल्या अपेक्षेप्रमाणे झालातर ठीक,नाहीतर त्याचा अन्य तर्हेने उपयोग करणे.

मराठी म्हणी 100

घरात नाही कौलान रिकामा डौल: गरीब असताना श्रीमंतीची एट करणे.

घोडामैदानजवळ असणे: परीक्षा लवकरच होणे.

घोंगडे भिजत पडणे: एखादी गोष्ट खूप दिवसापासून प्रलंबित असणे.

घरात नाही एक तीळ अन मिशाला पिळ: गरीब असताना श्रीमंतीची एट करणे.

घरचा उंबरठा दारालाच माहित: घरातील गोष्टी घरातल्या लोकांनाच माहित असते.

घरात घाण दारात घाण कुठे गेली गोरीपान: काम न करता फक्त दिखाउपणा प्रदर्शित करणे.

घोडं झालया मराया अन बसणारा म्हणतो मी नवां दुसऱ्याचे दु:ख न पाहता आपलाच विचार करणे.

घार हिंडते आकाशी परी तिचे चित पिल्लांपाशी:

घर प्रमुखाचे लक्ष आपल्या मुलांकडेच असते.

घरोघरी मातीच्या चुली: सर्वदूर सारखीच परिस्थिती असते.

घोड्यावर हौदा हत्तीवर खोगीर: कोणताही विचार न करता विसंगत कृत्य करणे.

घोडे खाई भाडे: एखाद्या गोष्टीवर भरमसाठ खर्च होणे.

चार आण्याचा मसाला बारा आण्याची कोंबडी: एखाद्या छोट्या गोष्टीची किंमत कमी आणि इतर खर्च खूप जास्त असणे.

चांभाराची नजर जोड्यावर: आपआपल्या व्यवसाया संबधित गोष्टींकडे मनुष्य अधिक रस घेऊन अवलोकन करतो.

चकाकते ते सोने नसते: बडेजाव करणारे सर्वजण श्रीमंत नसतात.

चार दिवस सासूचे चार दिवस सुनेचे: प्रत्येकाचा दिवस असतो.

चमडी जाईल पण दमडी जाणार नाही: पैश्यावर खूप प्रेम असणे, कंजूष असणे.

चोराच्या वाटा चोरालाच माहीत: वाईट कृत्य करणाऱ्या व्यक्तीस त्याचे मार्ग व स्त्रोत माहिती असतात.

चालत्या गाडीला खीळ घालणे: एखाद्याच्या चांगल्या कामात व्यत्यय आणणे.

चोराच्या मनात चांदणे: वाईट व्यक्ती कायम कुटिल डाव रचत असतो.

चढेल तो पडेल: फार गर्व केला तर पराजय निशित असतो.

चोराच्या उलट्या बोंबा: गुन्हा कबूल न करता समोरच्यास दोषी ठरवणे.

चोर सोडून संन्याश्याला फाशी: अपराधी व्यक्तीस दंड न करता निष्पाप व्यक्तीला त्रास देणे.

चोरावर मोर: प्रत्येक वाईट माणसाला कधीतरी दुसरा वरचढ माणूस मिळतोच.

चोर नाही तर चोराची लंगोटी: भरपूर अपेक्षा असताना अल्प लाभावर समाधान मानणे.

चोर तो चोर वर शिरजोर: गुन्हा कबूल न करता समोरच्यास दोषी ठरवणे.

चतुर्भुज करणे: अटक करणे.

चुकलेला फकीर मशिदीत: मनुष्य आपल्या मूळ स्थानावर परततो.

चोरीचा मामला हळू हळू बोंबला: वाईट गोष्ट सर्व बाजूंनी झाकण्याचा प्रयत्न होतो.

चमत्कारास नमस्कार करणे: विशेषस असाध्य गोष्टीना मानाने.

चुकणे हा मानवाचा धर्म आहे: मनुष्य प्राणी हा चुकू शकतो.

चतुर्भुज होणे: लग्न करणे.

चिंती परा ते येई घरा: वाईट चिंतन केले की तशीच घटना आपल्या आयुष्यात घडते.

चांगल्या कामाचा प्रारंभ स्वतःच्या घरापासून व्हावा: चांगली गोष्ट स्वतः पासून सुरवात करावी.

Marathi Mhani 200

छत्तीसाचा आकडा: विरुद्ध मत असणे.

छडी लागे छमछम विद्या येई घमघम: कठीण परिश्रम व दंड यामुळेच यश मिळते.

जसा गुरु तसा चेला: एका प्रमुख व्यक्तीच्या मार्गदर्शनाखाल त्या व्यक्तीच्या स्वभावचेच लोक निर्माण होतात.

जित्याची खोड मेल्याशिवाय जात नाही: वाईट व्यक्तीची वाईट सवय कधीही जात नाही.

जखमेवर मीठ चोळणे: आधीच त्रस्त असताना परत त्याच गोष्टीविषयी त्रास देणे.

जळी स्थळी काष्ठी पाषाणी असणे: सर्वदूर असणे.

जसा भाव तसा देव: आपली जशी श्रध्दा असेल त्याप्रमाणे आपल्याला फळ मिळेल.

जशास तशे: समोरच्या व्यक्ती व्यवहारानुसार आपला व्यवहार ठरवावा.

ज्याचा कंटाळा त्याचा वानोळा: जी कंटाळवाणी बाब असते तीच स्वीकारावी लागणे.

जावयाचं पोर हरामखोर: माणसाची प्रवृत्ती आपल्या स्वार्थ साधण्यासाठीच असते.

ज्या गावच्या बोरी त्याच गावच्या बाभळी: एका प्रदेशात सर्व गुणधर्माचे लोकं राहतात.

जो दुसऱ्यावर विसंबला त्याचा कार्यभाग बुडाला: आपले काम दुसऱ्यावर ढकललेतर अपयश येते, कष्ट करणाऱ्या व्यक्तीस काही कमी पडत नाही.

जशी नियत तशी बरकत: आपले यश आपल्या चांगल्या विचारांवर अवलंबुन असते.

जो खाईल आंबा तो सोशेल ओळंबा: एखाद्या गोष्टीचा लाभ घेताना त्याचे दोष स्वीकारावे.

जिकडे सुई तिकडे दोरा: घनिष्ट संबंध असणारे एकमेकांजावळ कायम असतात.

जो श्रमी त्याला काय कमी: कष्ट करणाऱ्या व्यक्तीस काही कमी पडत नाही.

जेथे पिकतं तिथे विकतं नाही: एखादी गोष्ट विपुल प्रमाणात असलेल्या भागात त्या गोष्टीचे महत्त्व राहत नाही.

जावे त्याचा वंशा,तेव्हा कळे: एखाद्या व्यक्तीचे दु:ख त्याच्या जवळ गेल्यावर कळते.

जशी कामना तशी भावना: आपण जसे चिंतन करतो त्याप्रमाणे आपले विचार बनतात.

जात्यातले रडतात आणि सुपातले हसतात: दुसऱ्यांना हसताना विचार करणे क्रमप्राप्त आहे,काही दिवसांनी तशी वेळ आपल्यावरही येऊ शकते.

ज्याचंजळतं त्यालाच कळतं: आपले दु:ख आपल्यालाच सोसावे लागते.

ज्याचा हात मोडेल त्याच्या गळ्यात पडेल: वाईट कृत्य स्वतःलाच भोगावे लागते.

जळत घर भाड्याने कोण घेणार?: संकटग्रस्त गोष्ट कोणालाच आवडत नाही.

झाडाजवळ छाया अन बुवाजवळ बाया: थोडे आमिष दाखविले तरी मनुष्याची धाव तिकडेच असते.

जपून पाऊल टाकणे: काळजीपूर्वक काम करणे.

जिथे कमी तेथे आम्ही: पडेल ते काम करून समोरच्यास हातभार लावणे.

जिकडे पोळी तिकडे गोंडा घोळी: एखद्या ठिकाणी लाभ असता तिकडे विशेष लक्ष्य देणे.

ज्याला नाही अक्कल त्याची घरोघरी नक्कल: मुर्ख माणसाची सर्वत्र उपेक्षा व टिंगल होते.

ज्याची मिळते पोळी त्याची वाजवावी टाळी: आपल्या मालकाचे गुणगान करणे.

ज्याची मिळते पोळी त्याची वाजवावी टाळी आपल्या मालकाचे गुणगान करणे.

Marathi Mhani Funny

झालं गेलं अन गंगेला मिळालं: भूतकाळाच्या गोष्टी दुर्लक्ष करून पुढे मार्गक्रमण करणे.

झाकली मूठ सव्वा लाखाची: दुर्गुण असले तरी प्रकट करू नयेत.

ठेवीले अनंते तैसेची राहावे: जी परिस्थिती आहे त्यात समाधान मानावे.

ठकास महाठक: प्रत्येक वाईट माणसाला त्यापेक्षा वरचढ माणूस मिळतोच.

डोंगर पोखरून उंदीर कढणे जास्त श्रम करून कमी फायदा होणे.

डोळ्यात अंजन घालणे: एखाद्यास दिवसाढवळ्या विश्वासघात करुन फसविणे.

ढवळ्याशेजारी बांधला पावळया, वाण नाही पण गुण लागला: दोन व्यक्तींना सोबत राहताना एकमेकांच्या सवयी लागणे.

ढवळ्या जातो आणि पवळ्या येतो पण सावळा गोंधळ तसाच राहतो: कारभारी व्यक्ती बदलली तरी फारसे बदल होत नाही अन तोच तो गोंधळ उडतो.

ताकापुरते रामायण: एखादी गोष्ट मिळेपर्यंत संवाद साधणे. स्वार्थ साधल्यावर तडक निघून जाणे.

तोंडाला पाने पुसणे: हमी देऊन समोरच्या व्यक्तीचे काम न करणे.

तू राणी मी राणी पाणी कोण आणी: दोन सुकुमार ,नाजूक व्यक्ती कधीही काम करत नाही, असे व्यक्ती जवळ आल्यास एकमेकांचा एकमेकांना फटका बसतो.

ताक कुंकून पिणे: प्रत्येक छोटी गोष्ट सुद्धा काळजीपूर्वक करणे.

तवा तापला तोवर भाकरी भाजून घ्यावी: जोवर लाभ घेता येतो तोपर्यंत स्वार्थ साधून घेणे.

तोबरयाला पुढे ,लगमला मागे: फायद्याचा वेळी पुढे पुढे ,कामाच्या वेळी मात्र मागेमागे.

ताकास तूर न लागू देणे: मनातील गोष्ट न सांगणे.

तहान लागल्यावर विहीर खोदणे: गरज लागल्यानंतरच एखाद्या गोष्टीसाठी तयारी करणे.

तळ्यात मळ्यात करणे: मनाची अवस्था अस्थिर असणे.

ताकास जाऊन लोटा लपवणे: एखादी गोष्ट इच्छा नसतांना लपविणे.

तेल गेले तूप गेले हाती आले धुपाटणे: एकाच दोन वेगवेगळ्या गोष्टींवर लक्ष केंद्रित केल्यावर दोन्ही गोष्टींचा लाभ न होणे.

तरण्याला लागली कळ अन म्हातारयाला आल बळ: तरुण माणूस आळशी असतो.

तीन तिघाडा काम बिघाडा: एखादे काम भरपूर जणांनी लक्ष केंद्रित करून केले तर अपयश येऊ शकते.

तुझी दाढी जळू दे पण माझी वीडी पेटू दे: दुसऱ्याचे नुकसान झाले तरी चालेल पण स्वतःचा स्वार्थ साधणे.

तळ हाताने सूर्य झाकला जात नाही; छोट्या गोष्टीनी फार मोठे व थोर बाबी दडवता येत नाही.

तेरड्याचा रंग तीन दिवस: एखादे कार्य थोडे दिवस जोरात चालून एकदम बंद पडणे.

Marathi Mhani Vakyat Upyog

थेंबे थेंबे तळे साचे: काटकसर केल्यास बरीच शिल्लक मागे पडते.

दिव्या खाली अंधार: मोठ्या व्यक्तीचे सुद्धा गुण दोष असतात.

दुर्दैवाचे दशावतार होणे: अनेक बाजूने संकट येणे.

दैव देते कर्म नेते: कर्म वाईट केले तर चांगल्या गोष्टीचा त्याग करावा लागतो.

दिवस मेला इथं तिथं अन रात्र झाली निजु कुठं: दिवसभर आपला वेळ वाया घालवून शेवटच्या क्षणास धावा-धाव करणे.

दाम करी काम: पैशाला किंमत असते.

दांत आहे तर चणे नाहीत, चणे आहेत तर दांत नाहीत: सर्व गोष्टी उपलब्ध असल्यातरी त्याचा उपभोग घेता न येणे.

दुष्काळात तेरावा महिना: संकटात अधिक भर पडणे.

देश तसा वेश: प्रदेशाप्रमाणे आपले संस्कार, पोशाख बदलतो.

दिवाळी दसरा हात पाय पसरा: सण बघून भरमसाठ खर्च करणे.

दुधापेक्षा सायीवर प्रेम जास्त: मुलांपेक्षा नातवंडांवर अधिक प्रेम असणे.

दुधात साखर पडणे: एकाचवेळी अनेक गोष्टीचा लाभ होणे.

दोन्ही घरचा पाहुणा उपाशी: दोन वेगवेगळ्या समूहाना पाठिंबा देणाऱ्या व्यक्तीला तोटा होतो.

दानवाच्या घरी रावण देव: जसा आपला स्वभाव तसे आपले श्रद्धास्थान बदलते.

दुधाची तहान ताकावर: छोट्या गोष्टीत समाधानी राहणे.

दुध पोळलं की ताक फुकून प्यावे: एखादा अवघड प्रसंग सोसल्यावर पुढे काळजी घेणे.

दोन डोळे शेजारी, भेट नाही संसारी: जिवलग दोन व्यक्तींची भेट जवळ असूनही न होणे.

दाणा दाणा टिपतो पक्षी पोट भरतो: कष्टकरी आपले पोट अत्यंत जिकिरीने भरतो.

दोघींचा दादला उपाशी: एकाच वेळी दोन गोष्टींवर लक्ष केंद्रित केल्यामुळे कोणताही अपेक्षित लाभ न होणे.

दे माय धरणी ठाय करणे: खूप त्रस्त होणे.

दगडावरची रेघ: कायमची गोष्ट.

दुःख रेड्याला न डाग पखालीला: एखाद्याच्या त्रासामुळे दुसरा चांगला व्यक्ती त्रासात पडणे.

देणं न घेणं आणि कंदिल लावून येणं: उगाचच एखाधाची कुरापत काढणे.

दिसतं तस नसतं म्हणून जग फसतं: दिखाऊ गोष्टी या कायम तकलादू असतात, मुळात वेगळेच काही असते.

दुखणे हत्तीच्या पायाने येते आणि मुंगीच्या पायाने जाते: दु:ख लवकर संपत नाही.

दारात नाही आड म्हणे लावतो झाड: साधने नसताना एखादी गोष्ट हौस म्हणून करणे.

दुष्टी आड सृष्टी: आपल्या पाहण्यापलीकडे पण जग आहे.

दहा गेले पाच उरले: आत्मविश्वास कमी होणे.

दुसऱ्याच्या डोळ्यातील कुसळ दिसते पण स्वतःच्या डोळ्यातील मुसळ दिसत नाही: स्वतःच्या चुकांकडे दुर्लक्ष करून दुसऱ्याच्या चुकांविषयी बोलणे.

दिवसा चुल रात्री मूल: दिवस-रात्र कामाचा त्रास असणे.

दिल्या भाकरीचा सांगितल्या चाकरीचा: एखादा मनुष्य एकाच ठिकाणी फार काहीअपेक्षा न ठेवता काम करतो.

दही वाळत घालून भांडण: एखाद्या नुकसानाची तमा न बाळगता वैर करणे सुरूच ठेवणे.

देह देवळात चित्त पायतणात: एका ठिकाणी मन एकाग्र न करता ,दुसऱ्याच ठिकाणीचित्त घोटाळणे.

दात कोरुन पोट भारता येत नाही: इकडून तिकडून आणलेल्या अल्प मिळकतीवर जीवन व्यतीत करता येत नाही.

दहा मरावे पर दहांचा पोशिंदा मरु नये: महत्त्वाची व्यक्ती गेली तर फार मोठे नुकसान होते.

दिवस बुडाला मजूर उडाला: टाम-टून काम करून निघून जाणे.

दगडा पेक्षा वीट मऊ:छोट्या गोष्टीत समाधानी राहणे.

दिवस गेला रेटारेटी, चांदण्यात कापूस वेचीत: दिवसभर आपला वेळ वाया घालवून शेवटच्या क्षणास धावा-धाव करणे.

दाखवायचे दात वेगळे अन खायचे दात वेगळे: प्रकट करताना विचार वेगळे अन मनात काही वेगळेच विचार.

देवाची करणी अन नारळात पाणी: नैसर्गिक गोष्टींना तोड नसते.

दांत कोरून पोट भरतो: उपजिवीकेसाठी फार थोडे श्रम घेऊन जीवन व्यतीत करणे.

दमडीची नाही मिळकत आणि घडीची नाही फुरसत: रिकामटेकडा मनुष्य आपण खूप व्यस्त आहे असे दर्शवितो.

दक्षिणा तशी प्रदक्षिणा: व्यवसायात जसा लाभ असेल तसे महत्त्व आपल्या ग्राहकास देणे.

Marathi Mhani Puzzle

ध चा मा करणे: सांगताना एखाद्या मूळ गोष्टीत बदल करून आपला स्वार्थ साधणे.

द्या दान सुटे गिरान (ग्रहण): एखादा आशावाद दाखवून द्रव्याची अपेक्षा करणे.

नाव सोनुबाई अन हाती कथलाचा वाळा: नावाप्रमाणे महती नसणे.

नर का नारायण बनणे: कर्म करून उच्च होणे.

नरोवा कुंजरोवा: कोणत्याही गोष्टीबाबत भाष्य न करणे, केल्यास संभ्रम निर्माण करणे.

नाक दाबले की तोंड उघडते: मनस्थितीत हवे ते काम एखाद्यास कोंडीत पकडून ऋण घेता येते.

नकर्त्यांचा वार शनिवार: काम न करणारा व्यक्ती फक्त बहाणे सांगतो.

नव्याचे नऊ दिवस: नवेपणा असतानाचे कौतुक नंतर टिकत नाही.

नव्याची नवलाई: एखाद्या नवी गोष्टीचा उदोउदो करणे.

नाकापेक्षा मोती जड: महत्वाची गोष्ट सोडून इतर गोष्टीला महत्त्व येणे.

नकटीच्या लग्नाला सतराशे विघ्न: असलेल्या व अडखळत मुळात कमी तयारीअसलेल्या कार्यात अनेक बाधा येणे.

निंदकाचे घर असावे शेजारी: आपल्या टीकाकारांमुळे आपला विकास होतो.

नावडतीचे मीठ अळणी: नावडत्या व्यक्तीने केलेली कोणतीही गोष्ट आवडत नाही.

नाव सगुणी अन करणी अवगुणी: नावाप्रमाणे न राहता वाईट कृत्य करणे.

नाव मोठे लक्षण खोटे: श्रीमंत असून कंजूष असणे,श्रीमंत असण्याचा आव आणणे.

नसून खोळंबा असून दाटी: एखाद्या प्रमुख व्यक्तीचा कोणताही उपयोग न होणे.

नाकाचा बाल: अत्यंत प्रिय व्यक्ती.

नाचता येईना आंगण वाकडे: स्वतः येत नसलेली गोष्ट न करता इतर गोष्टीस बोल लावणे.

निर्लज्जम सदा सुखी: वाईट व्यक्तीला त्याचा वागण्याचे काहीही वाटत नाही.

नाकापेक्षा मोती जड होणे: डोईजड होणे.

नवी विटी नवे राज्य: नवीन राज्यकर्ते नवीन कायदे आणतात.

नकटे व्हावे पण धाकटे होऊ नये: छोट्या व्यक्तींना नेहमी कामे सांगितली जातात.

Marathi Mhani With Meaning List

पी हळद आणि हो गोरी: उतावीळ होणे.

पेराल तसे उगवेल: कर्मानुसार तसे फळ मिळते.

पायीची वहाण पायी बरी: योग्यतेप्रमाणे वागवावे.

पुढच्यास ठेच मागचा शहाणा; एकाच मार्गावरील पुढील व्यक्तीस वाईट अनुभव आल्यास तो मागच्या माणसा साठी मार्गदर्शक ठरतो.

पाण्यात राहून माशाशी वैर: बलवानाशी शत्रुत्व काय कामाचे?

पालथ्या घड्यावर पाणी: नि:र्बुध्ध व्यक्तीचे वर्तन सुधारत नाही.

प्रयत्नांती परमेश्वर: खूप कष्ट करण्याची तयारी असली की कोणतीही गोष्ट साध्य होऊ शकते.

प्रत्येक कुत्र्याचा दिवस असतो: प्रत्येकाचा दिवस येतो.

पहिले पाढे पंचावन्न: भरपूर समजावुन सुद्धा वाईट वागण्यात बदल न होणे.

फट म्हणताच ब्रम्ह: हत्या छोट्या गोष्टीवरुन दोषी ठरवणे.

बैल गेला अन झोपा केला: एखादी गोष्टीचे महत्व संपल्या नंतर त्यासाठी उपाय योजना करणे व्यर्थ आहे.

बडा घर पोकळ वासा: श्रीमंत असून कंजूष असणे,श्रीमंत असण्याचा आव आणणे.

बोलाचीच कढी बोलाचाच भात: खोटी आश्वासने देणे.

बळी तो कान पिळी: बलवान माणूस दुर्बळ माणसांना पिडतो.

बाप दाखव नाही तर श्राद्ध कर: कोणत्याही गोष्टीचा पुरावा मागणे.

बोलण्यापेक्ष मौन श्रेष्ठ: अधिक बोलण्या पेक्षा काम करणे चांगले असते.

बुडत्याला काठीचा आधार: संकटग्रस्त मनुष्यास छोटी मदत सुद्धा मोठी वाटते.

बैल गेला नि झोपा केला: एखाद्या गोष्टीची निकड संपल्यावर त्या गोष्टीसाठी काम करणे.

बाबाही गेला दशम्या गेल्या: एकाच दोन वेगवेगळ्या गोष्टींवर लक्ष केंद्रित केल्यावर दोन्ही गोष्टींचा लाभ न होणे.

बाळाचे बाप ब्रह्मचारी: निष्पाप वाटणाऱ्या व्यक्ती दोषी असणे.

बोलाचीच कढी बोलाचाच भात: कार्य न करता वायफळ बडबड करणे.

भित्यापाठी ब्रह्म राक्षस: भित्रा माणूस सदैव कोणत्याही छोट्या बाबीना घाबरतो.

भरंवशाच्या म्हशीला टोणगा: पूर्ण निराशा करणे.

मेल्या गाड्यास सूप जड नाही: समर्थ व्यक्तीला छोटे काम विशेष वाटत नाही.

मुलाचे पाय पाळण्यात दिसतात: व्यक्तीचे गुणदोष सुरवातीच्या काळात लगेच कळतात.

मेल्याशिवाय स्वर्ग दिसत नाही: काही गोष्टी स्वतःअनुभावल्याशिवाय कळत नाही.

मूर्ती लहान पण कीर्ती महान: छोटा मनुष्य तरी कार्यक्षमता खूप असणे.

मनी वसे ते स्वप्नी: आपण ज्या गोष्टीचा सदैव विचार करतो तीच गोष्ट आपल्याला आसपास दिसते (आभास होतो).

मऊ सापडले म्हणून कोपराने खणू नये: एखाद्याच्या चांगुलपणाचा फार फायदा घेऊ नये.

यज्ञास बळी बोकडाचा: दुर्बळ व्यक्तीला कठीण काम करण्यास सांगणे.

रात्र थोडी सोंगे फार: काम भरपूर, वेळ कमी.

राजा उदार झाला हाती भोपळा दिला: आशा असताना एखाद्या मोठ्या व्यक्तीने अपेक्षेनुसार काम न करणे.

राम कृष्ण आले गेले तरीही जग का चालायचे थांबले: व्यावहारिक बाबी कुणासाठीही थांबत नाही.

Marathi Mhani On Animals

लहान तोंडी मोठा घास: छोट्या व्यक्तीने आवाक्या बाहेरच्या गोष्टी करणे.

लहानपण देगादेवा मुंगी साखरेचा रवा: मोठेपणा न मिरवता छोटे होऊन आपले काम परिपूर्ण करणे सुखी आहे.

लंकेची पार्वती असणे: अत्यंत गरीब असणे.

लंकेत सोन्याच्या विटा: दुसऱ्याची श्रीमंती आपल्या काही कामाची नसते.

लेकी बोले सुने लागे: एकाला बोलल्यावर दुसऱ्याने त्यातील संदेश ओळखणे

वासरात लंगडी गाय शहाणी: मूर्ख लोकांमध्ये कमी बुध्धिवान मनुष्यसुद्धा प्रसिद्ध असतो.

वराती मागून घोडे: एखादी गोष्टीचे महत्व संपल्या नंतर त्यासाठी उपाय योजना करणे व्यर्थ आहे.

वाचाल तर वाचाल: शिक्षण घेतले की तरच प्रगती होऊ शकते.

वाऱ्यावरती वरात काढणे: स्वतः नियोजन न करता दुसऱ्यावर विसंबून महत्त्वाचे कार्य करणे.

विंचवाचे बिहाड पाठीवर: फिरत्या माणसाचा ठाव ठिकाणा लागणे मुश्कील असते किंवा अस्थिर गोष्टी या कायम मूळ विषयापासून भटकतात.

वाळूचे कणही रगडीता तेलही गळे: कठोर परिश्रमामुळे कोणतीही गोष्ट साध्या होऊ शकते.

वारा पाहून पाठ फिरवावी: वातावरण पाहून वागावे.

वाड्याचे तेल वाग्यांवर: एका गोष्टीचा राग दुसऱ्यावर काढणे.

Marathi Mhani On Body Parts

शेरास सव्वाशेर: प्रतिपक्षापेक्षा श्रेष्ठ.

शितावरून भाताची परीक्षा: फार थोड्या नमुन्यावरुन मोठ्या वस्तूंची चाचणी करणे.

शेखी मीरविणे: उगाचच मोठ्या गोष्टी करणे.

शेरास सव्वाशेर: प्रत्येक वाईट माणसाला त्यापेक्षा वरचढ माणूस मिळतोच.

शुद्ध नाही मन तया काय करी साबण: मनात कुविचार असता चांगले विचार ऐकणे व्यर्थ आहे.

शेळी जाते जीवानिशी खाणारा म्हणतो वातड: आपल्या स्वार्थ साधण्यासाठी दुसऱ्याच्या जीवाचा विचार न करणे.

शेंडी तुटो की पारंबी तुटो: एखाद्या गोष्टीचे परिणाम काय राहणार याची चिंता न करणे.

शुध्द बीजापोटी फळे रसाळ गोमटी: संस्कारी कुटुंबात चांगल्या व्यक्ती असतात.

श्वानाचीया भुंकण्याला हती देईना किंमत: बलवान व्यक्ती दुर्बल माणसाला किंमत देत नाही.

साखरेचे खाणार त्याला देव देणार: सगळ्यांशी आपुलकीने वर्तन केल्यास असाध्य बाब साध्य होऊ शकते.

सरड्याची धाव कुंपणा पर्यंतच: दुर्बळ माणूस एका मार्यादेच्याआतच काम करतो.

सुंठेवाचून खोकला गेला: परस्पर संकट टळले.

सुंभ जळतो पण पिळ जळत नाही: भरपूर शिक्षा होऊन सुध्दा वाईट प्रवृत्ती नष्ट करता येत नाही.

संन्याश्याच्या लग्नाला शेंडीपासून प्रारंभ: मुळात कमी तयारी असलेल्या व अडखळत असलेल्या कार्यात अनेक बाधा येणे.

संगत गुण से सोबत गुण: दोन व्यक्तींना सोबत राहताना एकमेकांच्या सवयी लागणे.

सरकारी काम अन बारा महिने थांब: काही कामं नेहमी विलंबाने होत असतात, त्या साठी धीर देणे योग्य.

समुद्रामाजी फुटकें तारू: चांगल्या गोष्टींबरोबर वाईट गोष्टी पण असतात.

हातच्या कंकणाला आरसा कशाला: उघड सत्य हे केव्हाही खरे करता येऊ शकते.

हलवायाच्या घरावर तुळशीपत्र: स्वतःच्या व्यवसायात नामांकित असूनही आपल्या घरासाठी आपल्या व्यवसायासंबधित सुविधा देता न येणे.

हा सूर्य आणि हा जयद्रथ: पुराव्यासहित सिद्ध करणे.

हपापाचा माल गपापा: अती हव्यासाने असलेले द्रव्य ही नष्ट होते.

हत्ती गेला शेपूट राहिलं: अवघड काम संपल्यानंतर छोटे (सोपे) राहणे.

हातावर तुरी देणे: एखाद्याच्या कचाट्यातून सुटणे.

हत्ती होऊन ओंडके, मुंगी होऊन साखर खाल्लेली बरी: मोठेपणा न मिरवता छोटे होऊन आपले काम परिपूर्ण करणे सुखी आहे.

हात दाखवून अवलक्षण: उगाचच विविध गोष्टी मागे धावून हसे करुन घेणे.

🌷कुऱ्हाडीचा दांडा, गोतास काळ

आपल्याच हातून आपल्या जातभाईंचे नुकसान होणे

🌷कुसंतनापेक्षा निसंतान बरे

वाईट पुत्र होण्यापेक्षा पुत्र न झालेले बरे

🌷केळी खाता हरकले, हिशेब देता टरकले

पैसे असेपर्यंत काही वाटले नाही, पैसे संपताच मात्र दुःख वाटले

🌷केळीवर नारळी अन् घर चंद्रमोळी

अत्यंत गरीब परिस्थिती असणे

🌷केळ्याचा लोंगर, दे‌ई पैशाचा डोंगर

केळीचे पीक भरपूर पैसे देते

🌷कोंड्याचा मांडा करुन खाणे

आपल्याला जे मिळेल त्यात समाधान मानणे

🌷कोरड्याबरोबर ओले जळते

ज्याची काही चूक नाही असा माणूस चूक करणाऱ्याबरोबर निष्कारण गुन्हेगार म्हणून धरला जातो

🌷कोल्हा काकडीला राजी

लहान माणसे थोड्या गोष्टीने संतुष्ट होतात / जे मिळेल ते पदरात पाडून घेणे

🌷कोळसा कितीही उगाळला तरी काळाच

वाईट गोष्ट ही शेवटपर्यंत वाईटच असते

🌷करायला गेलो एक अन् झाले एक

करायचे एक आणि झाले भलतेच

🌷करावे तसे भरावे

जसे चांगले वाईट करावे तसे त्याचे चांगले वाईट परिणाम भोगावे.

🌷करीन ती पूर्व दिशा

एखादी अधिकारी व्यक्ती सांगेल ते सारे इतरांनी निमूटपणे मान्य करणे.

🌷करू गेले काय अन् उलटे झाले काय

करायचे एक आणि झाले भलतेच.

🌷कवडी कवडी माया जोडी

काटकसरीने वागून थोडी थोडी बचत केल्यास बरीच मोठी रक्कम शिल्लक पडते

🌷कर्कशेला कलह गोड, पद्मिनीला प्रीती गोड

दुष्ट स्त्रीला कलह करणे आवडते तर गुणवंतीला प्रेम आवडते

🌷कवड्याचे दान वाटले, गावात नगारे वाजले

करणे थोडे पण गवगवाच फार.

🌷कसायाला गाय धार्जिणी

भांडखोर व नीतिमत्ता नसलेल्या गुंड माणसापुढे गरीब माणसे नसतात.

🌷का गं बाई उभी, घरात दोघीतिघी

घरात पुष्कळ लोक काम करावयास असले म्हणजे आळस चढतो.

🌷काकडीची चोरी, फाशीची शिक्षा

अपराध खूप लहान पण शिक्षा मात्र फार मोठी

🌷काखेत कळसा अन् गावाला वळसा

भान नसल्याने जवळच असलेली वस्तू शोधण्यासाठी दूर जाणे

मराठी म्हणी PDF (Marathi Mhani Pdf Download)

मराठी म्हणी pdf download करण्यासाठी खाली दिलेल्या download button वर क्लीक करा

Download

निष्कर्ष

मराठी म्हणी (Marathi Mahni) या पोस्ट मध्ये 500+ म्हणी आणि मराठी म्हणी pdf उपलब्ध करून दिली आहे. तुम्हाला माहित असलेल्या म्हणी या पोस्ट मध्ये नसतील तर कॉमेंट बॉक्स मध्ये नक्की सांगा आम्ही त्या पोस्ट मध्ये टाकू.

काही म्हणी चुकल्या असतील तर आम्हाला कॉमेंट बॉक्स मध्ये नक्की सांगा आम्ही त्या दुरुस्त करू. तुम्हाला या म्हणी Mpsc पोलीस भरती व इतर परीक्षेत नक्की उपयोगी पडेल. या पोस्ट ला तुमच्या मित्रांसोबत नक्की शेअर करा आणि आमच्या वेबसाईट ला बुकमार्क करा . धन्यवाद

मराठीतील सर्व म्हणी | मराठी म्हणी Pdf (Marathi Mhani Pdf)